خانم اسما بهزادنیا دانشجوی دکتری علوم و صنایع غذایی از رساله خود با عنوان ''افزایش تولید بیوسورفکتانت های حاصل از باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم با بکارگیری تکنیک فراصوت طی تخمیر'' دفاع کرد تا اولین فارغ التحصیل مقطع دکتری در رشته ی علوم و صنایع غذایی گرایش میکروبیولوژی غذایی دانشگاه شیراز باشد.
این رساله دکتری با حمایت و راهنمایی پروفسور مرضیه موسوی نسب و مشاوره پروفسور سید عباس شجاع الساداتی از دانشگاه تربیت مدرس و دکتر پیام ستوده از بخش مهندسی شیمی دانشگاه شیراز انجام شد. همچنین آقای دکتر غلامحسین یوسفی از دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شیراز و آقای مهندس غلامرضا مصباحی از بخش علوم و صنایع غذایی دانشگاه شیراز به ترتیب به عنوان داور متخصص خارجی و داخلی و نیز آقای دکتر عباس عالم زاده به عنوان نماینده تحصیلات تکمیلی در جلسه دفاع حضور یافتند. تحقیقات این رساله در گروه پژوهشی فرآوری آبزیان دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز و نیز در طول دوره ی فرصت مطالعاتی در کشور ایرلند زیر نظر پروفسور Brijesh K.Tiwari از اساتید برجسته Teagasc Food Research Centre در زمینه تکنیک فراصوت انجام گردید.
اولین مقاله مستخرج از این رساله در مجله Ultrasonics Sonochemistry چاپ گردید.
حاصل این رساله دکتری 5 مقاله در مجلات معتبر ISI، یک مقاله علمی پژوهشی ISCو پذیرش یک مقاله در اولین کنفرانس بین المللی بیوسورفکتانت در کشور آلمان بوده است.
به گفته ی خانم پروفسور مرضیه موسوی نسب، استاد دانشگاه شیراز ، سورفکتانتها ترکیبات فعال سطحی مهمی هستند که با تغییر خواص سطحی از جمله کشش سطحی و بین سطحی در سطح مشترک فازهای مختلف، ویژگیهای کاربردی متنوعی مانند امولسیون کنندگی، امولسیون زدایی، مرطوب کنندگی، جداکنندگی فازها و کف کنندگی ایجاد می نمایند.
یکی از نگرانیهای عمده، استفاده فراوان و بی رویه از سورفکتانتهای شیمیایی و سنتزی در صنایع مختلف از جمله صنایع غذایی، پزشکی و دارویی، آرایشی و بهداشتی، خوراک دام و طیور، کشاورزی، محیط زیست و فرآیندهای شیمیایی می باشد.
بر خلاف سورفکتانتهای سنتزی که اغلب از منابع پتروشیمیایی مشتق می شوند، بیوسورفکتانتها متابولیتهای تولید شده توسط میکروارگانیسم ها هستند که دارای ویژگیهای مفید و کاربردی بسیاری از جمله سمّیت کمتر، زیست تخریب پذیری بیشتر و فعالیت پایدار در شرایط شدید فرآیندی نسبت به سورفکتانتهای شیمیایی می باشند.
همچنین، به واسطه خصوصیات ضدباکتریایی، ضدقارچی، ضدویروسی، ضدچسبندگی و ممانعت از تشکیل بیوفیلم توسط میکروارگانیسم های بیماریزا، از اهمیت به سزایی در صنایع غذایی، دارویی و پزشکی نیز برخوردار می باشند که بر این اساس توانسته اند توجه محققان بسیاری را در سراسر دنیا طی سالهای اخیر به خود جلب نمایند.
